Nie każdy jest uprawniony by złożyć wniosek o upadłość konsumencką. Wnioskować o upadłość konsumencką może jedynie osoba fizyczna, która:

–  nie prowadzi działalności gospodarczej (w tym wspólnik spółki cywilnej)

albo

– nie jest wspólnikiem osobowej spółki handlowej (tj. wspólnik spółki jawnej, spółki partnerskiej, spółki komandytowej oraz spółki komandytowo-akcyjnej).

Istotne jest aby rozróżnić zaprzestanie prowadzenia działalności oraz wykreślenie z rejestru. Jeżeli działalność nie jest już prowadzona albo nie jest się już wspólnikiem osobowej spółki handlowej zaś w rejestrze dana osoba wciąż widnieje jako wspólnik lub osoba prowadząca działalność gospodarczą, to sąd co do zasady oddali wniosek o ogłoszenie upadłości. Jednocześnie jeżeli okoliczności będą wskazywać, że dłużnik prowadzi działalność gospodarczą, lecz nie jest wpisany do żadnego rejestru, wówczas też nie może być ogłoszona upadłość konsumencka.

Ponadto wniosku o ogłoszenie upadłości konsumenckiej nie może złożyć:

– spółka, wspólnik spółki osobowej (tj. wspólnik spółki jawnej, spółki partnerskiej, spółki komandytowej oraz spółki komandytowo-akcyjnej), fundacja ani stowarzyszenie;

– łącznie małżeństwo (należy jednak doprecyzować, że każdy z małżonków może złożyć oddzielny wniosek o upadłość konsumencką w przypadku gdy zachodzą wobec niego przesłanki pozytywne ogłoszenia upadłości).

Dla porządku wskazujemy, iż wniosek o ogłoszenie upadłości osoby fizycznej, która była przedsiębiorcą może być złożony także przez wierzyciela także po zaprzestaniu prowadzenia przez tę osobę działalności gospodarczej, jednak jedynie w ciągu roku od dnia zakończenia prowadzenia działalności gospodarczej. Tak wszczęte postępowanie upadłościowe prowadzone jest zgodnie z zasadami postępowania upadłościowego wobec osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej.